بین مخاطب‌هام یک شماره هست که هروقت لیست مخاطب‌های گوشی رو چک میکنم، مثل خار میره توی چشمم!
بودنش اذیتم میکنه اما خب همین آینه دق یکجورایی حکم آینه عبرت داره برام!
چهارسال پیش من به این ادم علاقمند شده بودم! حتی الان هم که بهش فکر میکنم دوست دارم سرم رو بکوبم به دیوار!
هولی شت! چقدر تباه بودم من!
اما میدونی اون ادم باعث شد من از دنیای فانتزی دوست داشتن به واقعیت برسم.
خیلی سخت بود برام اما اون پروسه رو طی کردم و توی مقوله "دوست داشتن" واقع بین شدم.
خلاصه که یجورایی سندِ خریت و سادگی منِ دیروز رو حذف نکردم تا تلنگری باشه برای منِ امروز.
+از اشتباه کردن واهمه نداشته باشیم، اشتباهات باعث بلوغ میشن.